St. Peter’s Brewery, St. Peter’s Hall, Bungay, Suffolk – UK.

Skład: yyy…. w każdym razie użyto słodu jęczmiennego…; alk. 5,5% obj.; nasycenie idealne.

Na etykiecie trochu historii… Oczywiście St. Peter’s IPA było oryginalnie produkowane, by ugasić pragnienia brytyjskich oddziałów na subkontynencie indyjskim.

Sam browar znajduje się w średniowiecznych zabudowaniach położonych w odległym, sielskim zakątku hrabstwa Suffolk (wschodnia Anglia). To właśnie tam, zgodnie z 700-letnią tradycją, czerpana z głębokich źródeł woda daje początek życiu „ejlsom”. Natomiast kształt butelki to ponoć wierna kopia oryginału wykonanego ok. 1770 roku dla niejakiego Thomas’a Gerrard’a z Gibbstown. Faktycznie, ciekawe szkiełko.

Piwo klarowne, koloru bursztynu z tą… no… a! Pianą… Zapach dość subtelny, ale bardzo przyjemny. Wyraźnie zaznaczone nuty słodowo-karmelowe mieszają się z delikatnymi akcentami owocowymi (trochu gruszki, trochu cytrusa) i niewielką żywicznością. Ta ostatnia dopiero w smaku daje niezłego czadu. Zresztą do spóły z goryczką. Słód co najwyżej popiskuje. Jest zarazem surowo, nieco kwieciście i nieco owocowo.

W sumie to nie wiem, czy to piwo jest warte 10 punktów, ale w dzisiejszy, upalny dzionek smakowało mi znakomicie. Dlatego max.

Opinia: Wojciechus
10/05/2012